Pakistanlı arkadaşım Ramla Akhtar’ın yazdığı çok güzel bir gıda manifestosu var. İnsana ilham veriyor, kutsal olanı hatırlatıyor, bize hayat veren yeryüzü ve gıdalarımız için şükran duymamızı sağlıyor. Sizlerle de paylaşmak istedim. Size de ilham verirse Ramla Akhtar referansıyla paylaşabilirsiniz.
GIDA MANİFESTOSU
(Ramla Akhtar)
– Vizyonum, gıdanın sadece bir ürün olarak ele alınmasındansa, tekrardan besleme ve büyütme, şefkat, sevgi ve bereketle ilişkili hale gelmesidir.
– Hayalim, hiç kimsenin para sıkıntısı yüzünden aç kalmaması, herkesin iyi gıdalara erişebilmesidir. Zenginin fakirin masasından iyi gıdayı kapmamasıdır hayalim.
– Hayalim, gıdanın tekrardan insanlar ve Tanrı/Yaşam arasında kutsal bir güven ilişkisinde yetiştirilmesidir. Gıdanın yetiştirilmesinde, dağıtılmasında ve sağlanmasında, hayat enerjisinin, özen ve hizmet duygusunun kullanılmasını hayal ediyorum.
– Hayalim, kültürel anlamda yemek pişirmenin ve hazırlamanın alt seviyede, vasıf gerektirmeyen, usandırıcı bir iş olmaktan çıkıp, tekrardan en yüksek seviyede sevgi içeren bir eylem olarak görülmesidir. Ayrıca hayal ediyorum ki gıdanın hazırlanmasında ve iyi bir şekilde korunmasında tüm aileler –kadınlar, erkekler ve çocuklar- yer alacak; kadınlar evden sorumlu olsalar da yemek hazırlama eyleminin kölesi olmayacaklar.
– Hayalim, gıdanın tekrardan saygın, şerefli bir konuma gelmesi, gıdaya sevgiyle ve şükranla yaklaşılmasıdır. Hırs veya yanlış yönetim yüzünden yenebilir gıdaların çöpe gidiyor olduğunu gördüğümüzde, Yaşamın bir amaca hizmet edemeden ziyan olması nedeniyle üzülmeli ve gözlerimiz yaşarmalıdır.
– Tükettiğimiz ister bitkisel, ister hayvansal, ister mineral yaşam olsun –ve insanlar, fiziksel ihtiyaçlarına ve mevcut ortama göre HEPSİNİ tüketirler- Yeryüzü ile kutsal bağımızı, Yeryüzü’ndeki her şeyle aynı maddelerden yapılmış olduğumuzu hep anımsarız. Bu hediyelerin ırzına geçmeyiz, bunları yok etmeyiz, bunlara zarar vermeyiz, bunları ziyan etmeyiz veya istiflemeyiz, ellerimiz bunlara sadece kardeşçe bir sevgi ve güvenle dokunur.
– Hayalim, ailelerin tekrardan yedikleri yemeklerin ve yetiştirdikleri gıdanın denetimini ellerine almasıdır.
– Hayalim, herkesin, hepimizin yaşam kaynağı olan gıdayla ilişkimize dair en azından temel, sezgisel bir kavrayışa tekrar ulaşmasıdır.
– Hayalim, bizi vareden şeyin gıda olduğunu hatırlamamızdır.
– Hayalim, (en azından bazı) toplumsal ağların gıda ve bunun yetiştirilmesi temelinde örgütlenmesidir. Yerel temelli toplulukların gerek İnternet üzerinde, gerek yüz yüze buluşarak kendilerini eğitmelerini, sonra da neler yetiştireceklerine karar vermelerini hayal ediyorum. Bunun yeni bir Üst-Demokrasi için model olmasını hayal ediyorum. İnsanlar üzerinde durmak için TOPRAĞA ihtiyaç duyar, hareket etmek için de GIDAYA. Binlerce yıldır gıda bulmak için hareket ettik. Şimdi gıdayı kendi evimize getirelim. İnsanların olduğu her yerde gıda olsun. Kendimizi besleyelim ve büyüyelim! İnsanlar tekrardan yemeğin etrafında bir araya gelsin!
– Herkes yerel/mahalli çiftliklere yatırım yapsın! Yakınımızdaki “gıda bankaları”nı maddi olarak destekleyelim!
~
Ramla Akhtar, Pakistanlı bir yazar ve vizyonerdir. 2007’de ekonomik büyümenin sonunun yakın olduğunu hisseden Ramla yeni varoluş biçimleriyle ilgili araştırmaya, yazmaya ve öğretmeye başladı. Sosyal girişimcilik, iklim değişikliği ve büyüme sonrası kriziyle ilgili farkındalık arttırıcı çalışmalar yapmış ve Pakistan’da kendi gıdasını yetiştiren topluluklar başlatmıştır.
Ramla ayrıca kadınların Yaratıcı Ruh’u taşıyan varlıklar olduğuna inanan bir şairdir.
http://ramlaakhtar.com/
~
Çeviren: Balaban Cerit